-
Roekoe zegt De Duif
Er komt herrie uit de tuin en het is voor de verandering niet van de kinderen. Het geklapwiek en gekoer haalt me uit mijn concentratie. Ik staar uit het raam naar de bron van dit onrust en zie een paar flirtende duiven. De duiven vliegen van tak naar tak en tuimelen achter elkaar aan. Die duiven hebben de lente al goed in hun bol. De lokale vogelactiviteit is een stuk groter dan een maand geleden. De krokusjes en narcissen steken ook al de kop op. Het weer is zacht voor de tijd van het jaar. Voor Moeder Natuur is het gewoon lente, terwijl we nog midden in de winter zitten en de dieren voelen dat maar al te goed aan. Er wordt geflirt dat het een lieve lust is en niet alleen door de duiven!
De vurige verleiding
Zelf heb ik ook last van lentekriebels. Of misschien zijn het de zaaikriebels. De winter duurt altijd te lang voor Madame Moes, maar dit jaar voelen zelfs de kinderen het. De Kleine Tuinopzichter roept al dagen wat een lekker weertje het is en we naar buiten moeten. 'Kunnen we niet al wat zaaien in de moestuintjes?' Sja, lenteweer of niet, het is daar eigenlijk wel te koud voor. Er valt buiten nog niet zo veel te zaaien... 'Hmmm. En nu?' vraagt mijn kleine tuinvriend beteuterd. Binnen zaaien kan natuurlijk altijd, dat is mazzel. De bakjes worden afgespoeld en schoongemaakt van de laatste kweekrestjes van vorig jaar. Een verdwaalde babyslak wordt weggegooid -sorry slak- en we gaan voorzichtig voorzaaien.
Ik heb een selectie gemaakt en het zijn uiteindelijk wel 34 soorten pepers geworden. Er zijn een paar oude trouwe liefdes van me, maar het merendeel zijn nieuwe bevliegingen. Beaver dam, mazamort, sweet pickle, dulce d'italiano, pasilla bajio, en nog zo veel andere soorten zijn nog onbekend voor me. Ik ben benieuwd of mijn keuzes een tijdelijke flirt zullen blijken of dat mijn rijtje met vaste pepers uitgebreid gaat worden. Er zijn pepers waar ik absoluut geen nee tegen kan zeggen en moet hebben in mijn kas. Dus jaar na jaar komen ze terug, maar ik wil ook elk jaar iets nieuws proberen. Dit moesseizoen komen er dus heel veel nieuwelingen bij. Spannend!
Pittige perfectie in de kas
Capsicum zijn gekke dingen. Neem nou de groei ervan. Ze komen van oorsprong uit Zuid-Amerika waar ze een lang groeiseizoen hebben in die warmte en meerdere jaren kunnen overblijven. In ons koude kikkerlandje is de peper een plant die gebonden is tot een kort seizoen, maar als je ze een warm plekje geeft, kunnen ze het jarenlang doen. Ik heb dan ook een paar mooie planten uitgegraven en die staan lekker knus binnen. De luizen die er binnen geheid op af komen, neem ik voor lief. Sommige planten heb ik al 3 jaar en wil ik nog wel een jaartje langer houden.
Pepers heb je in allerlei soorten en maten met diverse scherptes en verschillende levendige kleuren. Ik probeer altijd een selectie in naam te maken (want hoe gekker, hoe beter), in kleur (want niet alleen maar saai groen) en in scherpte (want niet alleen maar loeiheet of laf).
Mijn liefde voor capsicum gaat veel verder dan pittigheid; het is een passie voor de complexe smaken en uitdagende warmte die ze bieden. Ik vind het heerlijk om een peper te proeven en me te laven aan de tropische smaak die ik eruit haal, de scherpte, de sappigheid, het knapperige en het gekraak van een perfecte peper. Een peper is niet slechts een kruid, of een simpele hete smaakmaker. Een peper staat voor mij symbool van avontuur en durf, waar elke hap een opwindende reis voor mijn smaakpapillen wordt. Of Russische roulette! Het is maar net hoe je het bekijkt. Zelfs de kinderen heb ik met mijn peperliefde aangestoken en er wordt soms voorzichtig aan pepers geknaagd als ik weer vol enthousiasme riep hoe lekker de Blended lemon smaakt of hoe sappig de jalapeño is. Dat er een stuk brood of hap rijst in de aanslag is, is geen enkel punt. Je moet ergens beginnen. Die pittige perfectie komt dus elk jaar standaard terug! In Huize Moes kunnen we niet zonder.
Moddertuinieren en pompoenverrassingen
De tuin is nog een grote blubberboel. Het mag dan wel zacht weer zijn voor de tijd van het jaar, het is ook klets- en kletsnat. Voorlopig ga ik niet buiten zaaien, dat is duidelijk. 's Avonds slacht ik een pompoen voor het avondeten. Vol verbazing staar ik naar de open buik van mijn flespompoen. Ik ben niet de enige met groeilust. Ik roep de kinderen er snel bij en laat ze de zaden van deze groeilustige cucurbitea zien. Uit meerdere monden klinkt er een verbaasde 'Hoe kan dit, hoe kan dit?!' De pompoen had zo veel haast te groeien, dat vele zaden in zijn buikje al zijn ontkiemd. De bakjes waar de paddenstoelen in zaten, worden snel omgespoeld en gevuld met potgrond. We zaaien voorzichtig een handje ontsproten zaden. Ik zeg nog snel tegen de Moesjes dat ze waarschijnlijk niets gaan doen, maar al die groeilust is zonde om te temmen. Net zoals zaailust. Dus toe maar. Het mag weer.
Reacties (0)
Geen reacties gevonden.