Koninginnepage

Al jaren doe ik pogingen om de Koninginnepage naar mijn moestuin te lokken. Om dat voor elkaar te krijgen is het belangrijk om waardplanten in de tuin te hebben. Dit zijn planten die vlinders graag eten en gebruiken om hun eitjes in te leggen zodat alle kindjes gelijk aan tafel kunnen als ze geboren worden. En dan eten ze je hele plant kaal en het liefst van alle planten een beetje. 

Waardplanten van de Koninginnepage zijn doorgeschoten wortels en dille. Nu houd ik van beiden heel erg, dus het kostte me niet veel moeite om daaraan te voldoen. Maar hoeveel dille ik ook zaaide, geen Koninginnepage. Vorig jaar maakte ik een nieuw plan: meer waardplanten en meer diversiteit. En zo deden venkel en Wilde Peen dit jaar hun intrede in mijn moestuin. Mooi en lekker, maar ik liet de venkel staan, alles voor de Koninginnepage hé. 

Het hele jaar speurde ik alle planten af naar rupsen. Vlinders zag ik niet, maar hé, ik woon daar niet hé dus ik kan wel eens wat missen. Aangezien de tuinbuurvrouw ook een paar prachtige venkels had staan keek ik voor de zekerheid ook af en toe even over de afrastering of er daar al iets te zien was… maar nee. Teleurgesteld was ik.. misschien zitten we toch te dicht bij de kust voor de Koninginnepage? 

Tot ik vorig weekend stond te praten aan het tuinhek en mijn blik liet dwalen over de venkel… en geloof het of niet maar ik zag niet één, niet twee maar DRIE RUPSEN! Nu word ik altijd al heel gelukkig van mijn moestuin maar nu was ik echt op mijn tuin-gelukkigst. Dat gevoel duurde maar heel even, want het geluk sloeg gelijk om in bezorgdheid. Zouden de rupsen wel genoeg te eten hebben, zo kort voor de winter? Er zit bijna geen blaadje meer aan de venkel en ze waren al aan de takken begonnen. 

Iedere dag keek ik even bij mijn nieuwe geluk, ligt het aan mij of groeien ze met de dag? Zachtjes fluister ik dat ze ook bij de buurvrouw mogen gaan eten als het hier op is. Je weet maar nooit… en zo krijgt zij ook nog een beetje tuingelukkigheid.