-
Lekker bezig in de tuin
‘Mamaaaah? Ik heb nú mijn tuinhandschoenen nodig. Weet jij waar die liggen?’ vraagt De Zoon gejaagd. Mijn vragende blik helpt niet en hij begint te wippen op zijn benen. Ik moet een beetje lachen om zo veel ongeduld. Dat wordt niet gewaardeerd. Tuinieren is een serieuze aangelegenheid, zeker op deze leeftijd.
‘Wat ga je dan doen in de tuin?’ vraag ik nieuwsgierig. ‘Ik zag de erwtjes in mijn tuintje en ook sla die groeit ÉN álles heeft water nodig, ze hebben veel dorst denk ik en ik wil ook nog een fruitsalade maken, dan moet ik vanalles plukken’ begint hij aan de waterval aan informatie. Er moet eigenlijk dus gigantisch veel gebeuren in het tuintje van niks, onkruid gewied, erwten en sla geplukt, maar ook aardbeien, bessen en frambozen plukken die elders in de tuin groeien. ‘Sjonge, je hebt wel een drukke dag voor de boeg’ zeg ik onder de indruk tegen de middelste tuinkabouter. Het is aandoenlijk hoe serieus daar op wordt gereageerd door Meneer Moes. ‘Ik weet het ook niet, alles groeit ineens echt heeeeeel hard! Ik moet écht zó veel doen.’
Zomer in de tuin
Dat het eindelijk zomer wordt, is goed te merken. Niet alleen de mensen om ons heen zijn vrolijker en vaker buiten te vinden, ook in de tuin is het verschil in temperatuur duidelijk te merken. De babyvogels vliegen uit, de kippen worden om de haverklap broeds, de artisjok staat er prachtig bij, de frambozen hebben de tuin bijna overgenomen en al het andere lekkers groeit ook weelderig. Na een fikse groeiachterstand door de kou, zijn de aubergines ein-de-lijk dan ook aan het groeien. De kas staat op exploderen, zo vol is het, en de eerste pepers zijn alweer geplukt.
Zien tuinieren, doet tuinieren
Meneer Moes zijn enthousiasme werkt aanstekelijk en de Kleine Tuinopzichter komt ook aangerend. Hij wil natuurlijk ook in de tuin werken als de Grote Broer bezig is. Water geven is zijn lievelingstaak en op de een of andere manier is De Tuinopzichter erna ook altijd nat. Geen idee hoe dat kan en de boef snapt er zelf ook niks van. Heel apart, maar gelukkig droog je zo op in het zonnetje. Ongemerkt ben ik aan het lachen om zo veel bedrijvigheid van mijn tuinhelden. Dit soort tuindagen doen mijn moederhartje goed. En dan hoor ik uit het niets een kreet van mijn oudste Moesje. ‘Mamaaaaahhhh, mamaaaahhh!!! Kom snel, kom snel kijken naar Sjakie!’ Euh, Sjakie…? Wie is Sjakie in hemelsnaam?
Tuinavonturen met Sjakie de loophaan
Terwijl ik verbaasd richting haar stemgeluid loop, word ik bijna door De Dochter omver gelopen die naar binnen stormt. ‘Kijk dan naar Sjakie mama’ roept de kleine moeder trots naar me. ‘Ow, kijk eens aan, een sprinkhaan! ‘Nee mama, Sjakie is een loophaan! Hij springt niet, nooooiiiit, Sjakie wil alleen bij mij zijn!’ Ik kijk naar de dolgelukkige Madame Moes en de loophaan op haar arm die heen en weer trippelt. In die 2 minuten dat ik naar mijn stuiterende kind kijk, heeft Sjakie alleen gelopen. Sjakie springt inderdaad niet. Zou er iets mis zijn met de arme drommel? We bestuderen Sjakie uitvoerig.
Vleugels. Check. Pootjes. Check. Oogjes. Check. Wat is er dan mis met dat beest? Madame Moes is furieus! ‘Er is niks mis met Sjakie, hij wil ge-woon bij MIJ zijn’ roept de moeder des loophaans boos naar me. Ik zie wanneer een strijd geen zin heeft om aangegaan te worden en zeg dat ik dat ik dat helemaal snap. ‘Als ik Sjakie zou zijn, zou ik ook liever op jouw arm zitten dan in het kriebelende gras met mieren en al die vliegen om zich heen. Jij ruikt ook altijd zo heerlijk, ik wil jou ook altijd opsnuiven’ zeg ik zonder een woord te overdrijven. Twee glimmende oogjes kijken me stralend aan en net als ik denk een knuffel te krijgen van een heel dankbaar moesje, is ze weggesprongen. Sjakie achterna.
Sjakie heeft besloten het lopen te laten voor het andere gepeupel en hopst vrolijk weg, het kriebelende gras tegemoet. De kinderen rennen uitgelaten achter Sjakie aan. Wie had dat gedacht. Een loophaan die uiteindelijk toch weer een sprinkhaan wordt. Wat een avontuur in de tuin!
‘Wat ga je dan doen in de tuin?’ vraag ik nieuwsgierig. ‘Ik zag de erwtjes in mijn tuintje en ook sla die groeit ÉN álles heeft water nodig, ze hebben veel dorst denk ik en ik wil ook nog een fruitsalade maken, dan moet ik vanalles plukken’ begint hij aan de waterval aan informatie. Er moet eigenlijk dus gigantisch veel gebeuren in het tuintje van niks, onkruid gewied, erwten en sla geplukt, maar ook aardbeien, bessen en frambozen plukken die elders in de tuin groeien. ‘Sjonge, je hebt wel een drukke dag voor de boeg’ zeg ik onder de indruk tegen de middelste tuinkabouter. Het is aandoenlijk hoe serieus daar op wordt gereageerd door Meneer Moes. ‘Ik weet het ook niet, alles groeit ineens echt heeeeeel hard! Ik moet écht zó veel doen.’
Zomer in de tuin
Dat het eindelijk zomer wordt, is goed te merken. Niet alleen de mensen om ons heen zijn vrolijker en vaker buiten te vinden, ook in de tuin is het verschil in temperatuur duidelijk te merken. De babyvogels vliegen uit, de kippen worden om de haverklap broeds, de artisjok staat er prachtig bij, de frambozen hebben de tuin bijna overgenomen en al het andere lekkers groeit ook weelderig. Na een fikse groeiachterstand door de kou, zijn de aubergines ein-de-lijk dan ook aan het groeien. De kas staat op exploderen, zo vol is het, en de eerste pepers zijn alweer geplukt.
Zien tuinieren, doet tuinieren
Meneer Moes zijn enthousiasme werkt aanstekelijk en de Kleine Tuinopzichter komt ook aangerend. Hij wil natuurlijk ook in de tuin werken als de Grote Broer bezig is. Water geven is zijn lievelingstaak en op de een of andere manier is De Tuinopzichter erna ook altijd nat. Geen idee hoe dat kan en de boef snapt er zelf ook niks van. Heel apart, maar gelukkig droog je zo op in het zonnetje. Ongemerkt ben ik aan het lachen om zo veel bedrijvigheid van mijn tuinhelden. Dit soort tuindagen doen mijn moederhartje goed. En dan hoor ik uit het niets een kreet van mijn oudste Moesje. ‘Mamaaaaahhhh, mamaaaahhh!!! Kom snel, kom snel kijken naar Sjakie!’ Euh, Sjakie…? Wie is Sjakie in hemelsnaam?
Tuinavonturen met Sjakie de loophaan
Terwijl ik verbaasd richting haar stemgeluid loop, word ik bijna door De Dochter omver gelopen die naar binnen stormt. ‘Kijk dan naar Sjakie mama’ roept de kleine moeder trots naar me. ‘Ow, kijk eens aan, een sprinkhaan! ‘Nee mama, Sjakie is een loophaan! Hij springt niet, nooooiiiit, Sjakie wil alleen bij mij zijn!’ Ik kijk naar de dolgelukkige Madame Moes en de loophaan op haar arm die heen en weer trippelt. In die 2 minuten dat ik naar mijn stuiterende kind kijk, heeft Sjakie alleen gelopen. Sjakie springt inderdaad niet. Zou er iets mis zijn met de arme drommel? We bestuderen Sjakie uitvoerig.
Vleugels. Check. Pootjes. Check. Oogjes. Check. Wat is er dan mis met dat beest? Madame Moes is furieus! ‘Er is niks mis met Sjakie, hij wil ge-woon bij MIJ zijn’ roept de moeder des loophaans boos naar me. Ik zie wanneer een strijd geen zin heeft om aangegaan te worden en zeg dat ik dat ik dat helemaal snap. ‘Als ik Sjakie zou zijn, zou ik ook liever op jouw arm zitten dan in het kriebelende gras met mieren en al die vliegen om zich heen. Jij ruikt ook altijd zo heerlijk, ik wil jou ook altijd opsnuiven’ zeg ik zonder een woord te overdrijven. Twee glimmende oogjes kijken me stralend aan en net als ik denk een knuffel te krijgen van een heel dankbaar moesje, is ze weggesprongen. Sjakie achterna.
Sjakie heeft besloten het lopen te laten voor het andere gepeupel en hopst vrolijk weg, het kriebelende gras tegemoet. De kinderen rennen uitgelaten achter Sjakie aan. Wie had dat gedacht. Een loophaan die uiteindelijk toch weer een sprinkhaan wordt. Wat een avontuur in de tuin!
Reacties (1)
Met plezier gelezen!