Wanneer de Kleine Tuinopzichter me in mijn tuinkloffie spot, rent hij direct weg om zijn oranje tuinklompjes te pakken. 'Het is altijd heul gezellig in de tuin met jou mamsie', roept de kleine stoere vent enthousiast naar me en doet de tuindeur open. De Dochter roept knorrig dat ze nu eindelijk ook haar eigen tuintje wil, en zo gebeurt het dat ik mijn eigen tuinplannen opzij zet om te tuinieren met kinderen.
De 'Je had het beloofd-gemopper!' is niet eens nodig, maar het wordt er al uitgegooid, omdat mijn antwoord niet tot de kleine Mejuffrouw Moes doordringt. Tuinieren met kinderen is niet per sé gemakkelijk, daar weten de meeste ouders alles van, maar het is wel altijd erg gezellig. Je werktempo ligt, ehm, hoe zal ik dat noemen, heel anders. Heb vooral geen haast op tuindagen met kinderen en doe het zelf ook vooral rustig aan. Je kijkt anders naar dingen, je kent het vast wel. Het gaat van kleine padjes die worden gevonden over naar grote slakken met slijmerige sporen, van mooie blaadjes en aparte takjes, naar heel veel andere beestjes die je al dan niet in je tuin wilt. ‘Ooooh, die kever lijkt wel van glinstergoud met glimmend turquoise!’ roept de oudste. ‘Neeee, kijk hier, kijk hier’, wordt er wild gegild. ‘Een vlinder! Kijk eens hoe mooi!’ roept de bioloog in wording. Bewonderd roep ik oeh en aah naar al het vrolijks wat de tuin invliegt.
Samen de tuin in
Samen met de 3 moeskinderen maken we een plan de campagne. Ze krijgen elk een bak wat ze zelf mogen beplanten. Maar voor je kunt planten en zaaien, moet je onkruid verwijderen en misschien ook wel snoeien en dan ook alle troep opruimen. Ik haal de kliko tevoorschijn en de koters mogen aan de slag.
Potten en planten
Er wordt gepot en geplant dat het een lieve lust is door 3 Moesjes in spé. Zorgvuldig kiezen ze zaden uit. ‘Nou ja, eigenlijk vind ik courgette niet zo lekker’ zegt de middelste met een zucht. ‘Je houdt toch zo van mücver’(Turkse courgettekoekjes) zeg ik verbaasd
‘en courgette soep’. ‘Ow ja, dan kan het wel’ wordt er gegrijnsd. ‘Dat was ik even vergeten’.
De kinderen kiezen ook voor sla, komkommer, wortel, erwt, bietjes en dille. Zo kan er én een lekkere salade gemaakt worden, maar ook soep. De erwtjes en wortel worden altijd uit het vuistje gegeten en ik denk dat dit jaar niet anders zal zijn. De Tuinopzichter kijkt wel een beetje sip als hij zich beseft dat er geen fruit in zijn bak zal groeien. Fruit is zijn lievelings. Gelukkig trekt hij snel bij als hij ziet hoeveel frambozen in wording er achter hun potten groeit. Er wordt ook nog een patio fruitboompje uitgekozen die er bij mag en plechtig beloof ik dat ik geen appels zal plukken, TENZIJ het mag. Ok, ok, ik zal het eerst vragen.
Ik vind het zo aandoenlijk allemaal en kijk geboeid naar het trio dat zo hard nadenkt over wat ze in hun eigen tuintje willen en druk aan het werk is. De gesnoeide plantenresten worden met lichte tegenzin opgeruimd en gaan in de kliko. ‘Mogen de kippen ook wat mamaaah?’ roept de Kleine Tuinopzichter naar me. Elk kind loopt op een drafje naar de ren met een kinderarmpje vol snoeiafval.
En dan slaat uit het niets de verveling toe -we waren toch lekker bezig jongens, hoezo dan?- en wordt er geklierd en vervaarlijk met scherpe snoeischaren gezwiept. Voor ik het weet, zijn de meterslange tomatenspiralen uit de grond getrokken en wordt er een hut mee gebouwd door de jongens. Kledingstukken worden van bezwete lijfjes afgepeld om ergens in de tuin te eindigen en er wordt gebedeld om ijs. Zie ik daar een kip? Jongens, laat de kippen maar even rustig eten, jij vindt het ook niet fijn als je gestoord wordt tijdens het eten. Het is tegen dovemansoren gezegd. Simba is het haasje en moet met De Tuinopzichter een rondje tuin maken en gedwee al het geaai over zich heen laten gaan. Mejuffrouw Moes is de enige die nog meehelpt. Vol trots is ze bezig. Achter een torenhoge boom in de tuin heeft ze al eerder het gras weggehaald en wortels en bloemen gezaaid. Dat het vol in de schaduw is, deerde haar niet. Zo graag wilde ze dat eigen tuintje. Nu heeft ze eindelijk een grote bak vol in de zon. Zorgvuldig graaft ze haar bloempotje achter de boom uit. Er steken zowaar een paar sprietjes wortel uit.
Zelf zaaien
Mejuffrouw Moes zaait nog wat extra wortel bij en kiest ook voor een lekkere doperwt. Tevreden kijkt ze naar haar eigen tuintje. De zeldzame Portugese biet blijft als enige staan als erfenis van Moeder Moes. Daar wil ik de zaden van oogsten en moet zij op haar beurt weer van afblijven. We planten nog wat bloemen voor de bijtjes en dan is het tijd voor water. De dame in spé holt naar binnen om de 2 jongens erbij te halen. Want zeg nou zelf? Planten water geven is het állerleukste tuinklusje! In elk geval als je kind bent. Na afloop zijn niet alleen de planten, maar ook de kinderen nat. Dat had natuurlijk niemand zien aankomen.