Het grote oogsten is voorbij. Het is herfst in volle glorie. De Hollandse tuin is nat en modderig. De Tuinopzichter wil steeds vaker binnen spelen, net zoals de rest van onze kroost. Elke keer als hij dapper besluit de tuin in te gaan en zich uit te leven, begint het te hozen. Zul je net zien.
Maar vandaag is het droog! Hup, laarsjes aan, iedereen gaat de tuin in.
De kippen mogen uit de ren. Simba krijgt een paar extra meelwormpjes, want zij is mijn lievelings mama, aldus meneer De Tuinopzichter, Seyfi Nop en Bollie worden uitvoerig geaaid en Krieltje mag bij de kleine Madame op de arm. De eitjes worden onder luid gejoel geraapt -elke keer toch een feestje- en er wordt geschommeld dat het een lieve lust is. Mét een kip op schoot... Het is dat er weinig protest uit komt, maar of de kippendames het echt leuk vinden, betwijfel ik. En Madame Moes? Madame is óók bezig in de tuin.
Een rondje tuin zonder nat geregend te worden is fijn voor de verandering. Ik kan met iets meer aandacht naar de planten kijken. Dan zie je al snel meer dan wanneer je met beregende brillenglazen in de tuin rondbanjert. De herfstframbozen moeten nodig geplukt worden en de 3 kweeperen (3 hè…!) die we hebben, zijn ook rijp. En dan valt mijn oog op de Szechuan peperplant. De bessen zijn eindelijk rijp.
De bessen van de Szechuan peperplant worden zorgvuldig geplukt. Jaaaaa, en zo veel ook dit jaar. Vorig jaar telde de oogst wel 12 kostbare korrels. 12 stuks. Lekker overzichtelijk zullen we maar zeggen. Dit jaar is het aanzienlijk meer. Lekker zeg al die peperkorrels uit eigen tuin. Nou ja, peperkorrels... De Szechuan peper is eigenlijk helemaal geen peper, maar een specerij. De bloemenplant hoort tot de familie van de Zanthoxylum en is familie van de citroen en sinaasappel. Dat schijnen sommige fijnproevers daadwerkelijk te kunnen proeven. Zelf behoor ik tot een ander minder fijngevoelig ras en merk daar absoluut niets van.
De plant zelf is een waardevolle heester voor in de tuin, vraag maar aan de insecten. De Szechuan peperplant is niet alleen een drachtplant voor hommels en bijen, maar ook een waardplant voor vlinders. Dat is broodnodig voor onze gevleugelde vriendjes in dit betegelde tuin tijdperk. Daarnaast is de prachtige herfstverkleuring een feestje voor je ogen. Ik ben dol op planten die verkleuren zoals kleine kinderen de herfst tekenen. Rood, oranje, geel, zó hoort een plant in de herfst te zijn en deze plant stelt je niet teleur. De kleuren zijn prachtig!
En wat ook niet verkeerd is aan deze grapjas, is dat het de perfecte afscheiding is tussen water en kind. Want kinderen en water genoeg hier in Huize Moes. Kijk maar eens naar die struik. Het is alles behalve aaibaar met zijn stekels om U tegen te zeggen. Niet alleen kinderen die het water uit worden geweerd, de gemiddelde boef lijkt me er ook slecht tegen kunnen. Die doornen, daar kruip je niet zo maar langs. Dus mocht je nog een boef proof struikgewas nodig hebben wat eetbaar is; Szechuan peper it is!
De plant doet het ook nog eens prima in het Hollandse klimaat. Ik heb dit wonderlijke goedje nu 2 jaar in de tuin staan. Hij is matig winterhard en kan wel wat vorst hebben. Afgelopen winter met de Siberische kou die over Nederland trok, heb ik hem toch maar een extra jasje aangetrokken, want matige vorst of -16 C is een aanzienlijk verschil. Het jasje is vervolgens weggewaaid en de plant heeft desondanks de winter overleefd. Dus goed winterhard zeg ik.
Niet alleen de besjes, maar ook het blad schijnt eetbaar te zijn. Het jonge blad van de Szechuan peper kun je gebruiken als laurier of kerrie. Dat laat Madame Moes zich natuurlijk niet 2 x zeggen. Het blad smaakt ehm...
Sja, hoe zal ik dit netjes verwoorden?
BLEGH! Het blad smaakt naar petroleum! Als je een benzine auto bent, dan kun je de ‘malse’ blaadjes met gemak verorberen, maar anders kan ik het blad absoluut niet aanraden. Misschien handig in deze tijd met uithetdakvliegende benzine prijzen, maar anders moet je er vooral van afblijven.
Zelden heb ik iets geproefd wat smeriger was. Dat piepjonge blaadje was misselijkmakend. Alsof ik een slok benzine op had. Vervolgens bleef de smaak uren in mijn mond hangen. Wat mij betreft absoluut niet voor herhaling vatbaar en hoe anders dan wat het wereldwijde web ervan vindt. Internet beschrijft de smaak van jonge Szechuan peperblaadjes als 'licht gemberig, danwel naar munt smakend en sinaasappelig'. Ahem. Ik denk dat het dan een héél, héél jong blaadje moet zijn, want ik proefde alleen maar benzine. Bij het plukken van de besjes, had ik dezelfde petroleum geurexplosie. Slik. Even doorzetten dame, neus dichtknijpen en plukken maar. Het gaat immers om de besjes.
Gelukkig smaken de besjes een stuk beter dan het blad. Elk gerecht wat je een Aziatisch tintje wilt geven, kun je ermee verrijken. De Szechuan bolletjes geven een soort verdovende hitte af wat je niet 1, 2, 3 ergens mee kunt vergelijken. Daarom wordt het ook wel kiespijnboom genoemd. Daarnaast zijn de bessen heuse mini smaakbommetjes. Szechuan peper wordt natuurlijk veel in de Chinese keuken gebruikt, maar ook in jouw eigen keuken kun je er veel mee. Maak er bv een heerlijke olie van. Laat de besjes in een neutrale olie (bv zonnebloemolie) onder voortdurend roeren, opwarmen. Niet koken, gewoon rustig opwarmen. Laat het een nachtje staan zodat de smaken goed kunnen intrekken. Zeef vervolgens de boel en je hebt een heerlijke peperige olie die je voor Aziatische gerechten kunt gebruiken. Bv over je rijst, omeletje of over gewokte groenten.
De besjes kun je licht roosteren en vervolgens vijzelen om over je gerechten te strooien. Van gebakken rijst tot een gebraden kippetje, het kan allemaal.
Natuurlijk kun je Szechuan peper gewoon bij je supermarkt of in een toko kopen. Maar zeg nou zelf? Uit eigen tuin is toch veel leuker! Dus als je nog een hoekje over hebt voor deze prikkelige gast, kan ik hem van harte aanbevelen. Maarehm… blijf wel van de blaadjes af. Tenzij je een hongerige auto bent.
Onbekend, misschien niet onbemind...! Lie(f)s. @Bedankt voor de nieuwsbrief!