-
Vort, de kas in!
Het is eindelijk zo ver. Plantjes zijn afgehard en de kas is opgeruimd. Eindelijk, eindelijk, eindelijk kunnen de planten de kas in. Bye bye IJsheiligen, het is veilig voor mijn plantgoed. Ik voel me net een klein kind in een snoepwinkel. De giebel zit er goed in met al deze voorpret.
De Dochter helpt met sjouwen om alle pepers uít de kas te krijgen, zodat Madame Moes alles uit de potten kan halen om over te stappen op volle grond tuinieren. Zó’n heerlijk gevoel wanneer die P9-P11-P-weettikveel potjes aan de kant kunnen om plaats te maken voor de volle grond.
De Kleine Tuinopzichter komt af en toe een blik werpen of het verplanten wel goed gaat. Alles onder controle hoor kleine man. Tevreden klimt hij in het klimtoestel en roept af en toe wat aanwijzingen naar me. ‘Daar mama, nee, dahaaarr!’ klinkt er dwingend. Toch helpt het me niet, want ik stap per ongeluk op een paprika plantje. Grrrr, dat is helemaal doormidden. Geluk bij een ongeluk; deze had last van een fikse groeiachterstand. Voelt toch minder erg dan wanneer het een mooie volle plant is die je platwalst.
Ik verbaas me er over hoe groot de verschillen in groei zijn bij mijn capsicum. Sommige pepers zien er uit als een zaailing van 2 weken oud, terwijl andere pepers en paprika's al vrucht dragen. Elke plant heeft net zo veel liefde en licht gehad en toch zijn er plantjes van een paar centimeter hoog en planten van een halve meter en zelfs planten waar al kleine pepers en paprikaatjes aan hangen. Wat een verschil. Zo zie je maar dat ondanks je goede zorgen, Moeder Natuur alles zelf bepaalt. Ik pluk een paar padronnetjes en 2 shishito pepers. Te klein, maar de kenners beweren dat het de aanmaak van pepers te stimuleert. Dus ik pluk een paar pepers en zelfs een enkele bloem van mijn favorieten waar ik gigantische oogsten van verwacht. De pepers zijn nog te klein om echt smaak te hebben, maar het is desondanks leuk.
Het planten duurt een stuk langer dan ik had voorzien. De enjoya paprika heb ik royaal gezaaid en besloten alle planten van te houden. Wel 8 stuks... Sja, zo schiet het natuurlijk nooit op. Mijn lievelingspeper van vorig jaar, de aji crystal lemon, is er ook weer bij en in de hoop dat het neefje net zo lekker is, ook de aji pineapple. Peper elephant staat ook al mooi te zijn met flinke pepers en pimento de padrons zijn te lekker om niet in je tuin te hebben. De Turkse kil biber en charleston doen het wel aardig en mijn wedstrijdpeper Marie’s Annuum is helemaal sneu. Toch zet ik ze in de kas. Je weet nooit wat de warmte en zon in de kas voor wonderen verricht. De Tuinopzichter en De Dochter zijn allang weer bezig met hun spel. Dit geplant duurt mijn tuinhulpjes te lang. Mij eigenlijk ook. Als ik na 4,5 uur zwoegen in een kas van 42 graden, eindelijk klaar ben, ben ik gesloopt. Je zou bijna denken dat het een meters grote kas is. Helaas is dat niet zo, maar ik prop er wel meer planten in dan een ander waarschijnlijk zou doen. Hoezo vol is vol?! Er ja altijd nog wel een plantje meer bij en anders zet je een grote pot op je looppad. Gniffel, zo krijg je een kas vol.
Alle planten krijgen een handje koemestkorrels, laisser-faire stijl, en een flinke slok water. Het grote groeien mag beginnen. Binnenkort hopelijk weer zelfgemaakte sambal op het menu. Ik kan niet wachten. Nog een laatste keer staar ik naar de planten in de kas en geef ze een oppeppend praatje. Kom op pepers, jullie kunnen het!
Reacties (0)
Geen reacties gevonden.