" />
Nu de weersvoorspellingen eindelijk de goede richting opgaan raak ik lichtelijk in paniek van het vele werk dat nog gedaan moeten worden. De tuinkassen staan zo vol dat ik ben gestopt met zaaien, er is eenvoudigweg geen plek meer om iets neer te zetten. Ik was al begonnen met afharden maar lange werkdagen belemmeren de voortgang. Het zal toch eens te warm, te koud of te nat zijn als ik op mijn werk zit en mijn lieve schatjes staan buiten te verpieteren! Het lijstje in mijn hoofd vraagt om meer grip op de situatie en ik begin de lange lijst inzichtelijk te maken:
De kas moet leeg, want de tomaten moeten erin, dus alles wat maar een beetje kou kan verdragen moet naar buiten. De slaplantjes, voorgetrokken uien, bloemen die al enigszins genoeg blaadjes hebben om te overleven zet ik morgen zonder pardon in de volle grond. Survival of the fittest.
Behalve sla, bloemen en uien staan er ook nog koolsoorten, muismeloentjes, maïs, bieten en zoete aardappel in de kas. Voor hen is het wellicht nog iets te vroeg maar zij zullen komende dagen gaan wennen aan het buitenleven om daarna snel naar hun eigen plekje in de tuin te gaan.
Voor de tomaten maak ik dit keer een nieuwe stellage. Vorig jaar gingen er bij een zomerstorm drie stokken kapot, ze knakten om alsof het luciferhoutjes waren. De tomaten waren topzwaar. Dit jaar zet ik aan weerskanten van het vak palen die ik ga verbinden met de stokken door er touw omheen te slingeren. Ik vraag me af of dat genoeg is maar broed nog op een beter plan. Wie suggesties heeft, let me know!
Overal in de tuin liggen takken, geïnspireerd door het fenomeen chop and drop wat zoveel betekent als je snoeisel laten liggen waar je het laat vallen. Handig voor luie tuiniers maar ook voor de tuin want het trekt allerlei beestjes aan en zorgt voor minder onkruid omdat het de tuin als het ware bedekt. Maar nu ligt de tuin vol met takken en moet het nodig wat opgeruimd worden. Minder urgent dus dit karwei gaat onderop de lijst.
Verder beginnen de aalbessen te groeien dus dat betekent dat de fruitkooi in elkaar gezet moet worden zodat over een paar weken de netten eroverheen kunnen. De aardbeien bloeien ook al dus mijn lief heeft alvast wat paaltjes in de grond geslagen voor zijn ietwat onhandige vrouw die altijd op haar handen slaat en nu kunnen de bamboestokken aan die paaltjes worden vastgemaakt. De tuin wordt straks weer één grote nettenbende. Niet fraai maar wel fijn om de oogst vooral zelf te kunnen eten en niet alleen aan de vogels te schenken.
Of dat nog niet genoeg is, de laatste Dahlia’s moeten nog de grond in, aan de kas bladdert de verf van een glaslatje, de regenpijp achter de schuur hangt los, aan de zijkant van de tuin groeit enorm veel onkruid, de compost moet omgezet worden en de perenboom moet in de top nog gesnoeid worden. Mensen wat ga ik genieten van dat mooie weer!
Geen reacties gevonden.