-
Tuinklusjes
Tegen de tijd dat je tijdens de wintermaanden binnen klaar bent met het voorzaaien van al die verrukkelijke soorten pepers, paprika's en aubergines, is er weer genoeg buiten te doen in de tuin. Alle weggewaaide tuinspullen weer zoeken bijvoorbeeld of complete kasjes uit de sloot vissen. Ik hoor van bevriende moesjes steevast zulke verhalen en hier is het ook niet anders. De regen komt ook weer eens met bakken uit de hemel. Volgens de regenmeter er is afgelopen maand al meer dan 100 mm gevallen. Dat merk je ook wel. Het gras is meer modder dan gazon. Echt aanlokkelijk is het dan ook niet om de tuin in te gaan, maar hey, wat moet, dat moet. Al maanden zitten de Moesjes er tegen aan te hikken dat we aan de slag moeten in de tuin. Maar het regent zo vaak en als het niet regent, is het zo koud dat we toch liever binnen zitten. Wanneer het eindelijk droog is en zelfs de temperaturen niet zo genadeloos zijn, gaan we er dan ook voor. Een plan wat al heel lang afgevinkt moet worden, kan uitgevoerd worden. De kinder picknicktafel is te klein voor het grote grut -De Moesjes groeien ook veel te hard- en we willen er zelf een maken. Maar ja.. die regen hè. Voor slecht weer kun je je kleden, maar de cirkelzaag en schroefjoop zijn toch wat minder goede vriendjes met de regen.
Plannen maken
Voor je kunt beginnen, maak je een plan. Áls je het goed doet tenminste. Liever begin ik altijd zo snel mogelijk met een globaal idee in mijn hoofd -jeukende handjes weet je wel- en ik zie erna wel waar het schip strandt. Maar zelfs mijn jeukende handen hebben door dat met al die schuine hoekjes en balkjes dat het toch handiger is het een en ander eerst op papier te zetten. Gelukkig staat het internet bol van de bouwtekeningen, dus dat wiel hoeft niet uitgevonden te worden.
Als alles bekend is, geprint, eventueel aangepast naar eigen wens, kun je aan de slag en je spullen verzamelen. Het kleine Moestrio staat te stuiteren van ongeduld en stiekem heb ik daar ook een beetje last van. Ik ben dól op zagen. Geef me een kettingzaag en ik heb alles om me heen gekortwiekt, rrrrrrrrrr! Maar dat kan natuurlijk niet, dus even opletten nu. Meten is weten, dus je meetlint is je grootste vriend. We hebben oude balken en planken liggen die we gaan upcyclen. Een tweede leven als picknicktafel, welke balk wil dat nou niet?! Madame Moes zoekt de balken, maakt ze schoon en schuurt ze keurig zacht. Ow ja, een tip. Leg alle materialen klaar zodat je niet halverwege er achter komt dat je geen schroeven meer hebt of dat de houtlijm op is. Ik zeg dit uiteraard meer voor jullie dan mezelf, dus…!
Aan de slag met kinderen
Klussen met kinderen is net zoals tuinieren met kinderen. Het is hartstikke gezellig en leuk en niet te vergeten leerzaam, maar het gaat beduidend lang-za-mer. Mijn hemel, wat gaat dit traag. Daar ben ik nooit zo goed in. Bovendien wordt er vaker geschreeuwd. Nee, niet door Madame Moes, maar die kleine Moesjes! Die kunnen gillen joh, waar zijn die oordoppen als je ze nodig hebt? 'Maar Orman heeft al gezaagd, nu mag IK!' wordt er op boze toon gestampt. Zo’n klein kindervoetje wat dan stampend het gras geweld aandoet… Alsof het gras niets te verduren had gehad onder een tsunami aan regen. Helaas. De Kleine Tuinopzichter is toch echt te klein voor bepaalde klussen, maar schroeven kan hij gelukkig heel goed. Het grote zaagwerk doet De Man en het kleinere, maar net zo moeilijke werk mogen de kinderen doen. En dat doen ze maar wat graag!
Het kost 2 middagen werk en dan staat de tafel er. Nog 2 lagen beits en voilà. Check. Nu rest alleen het wachten op dat heerlijke lentezonnetje. De kinderen en de tafel zijn er in elk geval klaar voor!
Plannen maken
Voor je kunt beginnen, maak je een plan. Áls je het goed doet tenminste. Liever begin ik altijd zo snel mogelijk met een globaal idee in mijn hoofd -jeukende handjes weet je wel- en ik zie erna wel waar het schip strandt. Maar zelfs mijn jeukende handen hebben door dat met al die schuine hoekjes en balkjes dat het toch handiger is het een en ander eerst op papier te zetten. Gelukkig staat het internet bol van de bouwtekeningen, dus dat wiel hoeft niet uitgevonden te worden.
Als alles bekend is, geprint, eventueel aangepast naar eigen wens, kun je aan de slag en je spullen verzamelen. Het kleine Moestrio staat te stuiteren van ongeduld en stiekem heb ik daar ook een beetje last van. Ik ben dól op zagen. Geef me een kettingzaag en ik heb alles om me heen gekortwiekt, rrrrrrrrrr! Maar dat kan natuurlijk niet, dus even opletten nu. Meten is weten, dus je meetlint is je grootste vriend. We hebben oude balken en planken liggen die we gaan upcyclen. Een tweede leven als picknicktafel, welke balk wil dat nou niet?! Madame Moes zoekt de balken, maakt ze schoon en schuurt ze keurig zacht. Ow ja, een tip. Leg alle materialen klaar zodat je niet halverwege er achter komt dat je geen schroeven meer hebt of dat de houtlijm op is. Ik zeg dit uiteraard meer voor jullie dan mezelf, dus…!
Aan de slag met kinderen
Klussen met kinderen is net zoals tuinieren met kinderen. Het is hartstikke gezellig en leuk en niet te vergeten leerzaam, maar het gaat beduidend lang-za-mer. Mijn hemel, wat gaat dit traag. Daar ben ik nooit zo goed in. Bovendien wordt er vaker geschreeuwd. Nee, niet door Madame Moes, maar die kleine Moesjes! Die kunnen gillen joh, waar zijn die oordoppen als je ze nodig hebt? 'Maar Orman heeft al gezaagd, nu mag IK!' wordt er op boze toon gestampt. Zo’n klein kindervoetje wat dan stampend het gras geweld aandoet… Alsof het gras niets te verduren had gehad onder een tsunami aan regen. Helaas. De Kleine Tuinopzichter is toch echt te klein voor bepaalde klussen, maar schroeven kan hij gelukkig heel goed. Het grote zaagwerk doet De Man en het kleinere, maar net zo moeilijke werk mogen de kinderen doen. En dat doen ze maar wat graag!
Het kost 2 middagen werk en dan staat de tafel er. Nog 2 lagen beits en voilà. Check. Nu rest alleen het wachten op dat heerlijke lentezonnetje. De kinderen en de tafel zijn er in elk geval klaar voor!
Reacties (0)
Geen reacties gevonden.