De bloemetjes geuren en de bijtjes zoemen dat het een lieve lust is. ‘Kijk eens mamaaaa, wat een lief bijtje’ roept de oudste. Ze wijst naar een ijverige bij die zijn kop tussen de kersenbloesem steekt. Ik word oprecht blij van deze tuinkneuterigheid en het maakt me vrolijk dat ik deze liefde heb weten over te dragen aan de kinderen in Huize Moes. Insecten, of het nu mieren, spinnen of andere kruipers zijn, alles wordt bewonderend met een oeh en aah bekeken. De overdracht mislukt op diverse andere vlakken overigens maar al te vaak, maar zodra er gewroet mag worden in de aarde of een tuinslang er aan te pas komt, is iedereen er als de kippen bij.
Zo ook de kleine Tuinopzichter wanneer er 1 m3 tuinaarde wordt geleverd. Een giga bigbag staat voor de deur. De moesborders moeten opgehoogd worden. Een laag verse tuinaarde is broodnodig en steeds die 20
L zakken meenemen uit de lokale super zetten geen zoden aan de dijk. De bigbag tuinaarde is dan ook geen overbodige luxe. Het de tuin inscheppen gaat sneller dan verwacht. Madame Moes krijgt hulp uit onverwachte hoek. Niet alleen De Man en de buurman komen een handje helpen. De kleine Tuinopzichter ziet dit karweitje ook wel zitten. ‘Ik heeft ook een schep, ik wil ook helpen. Echt héél graag!’ roept meneer luid en duidelijk. Zijn woorden zet hij extra kracht bij door zijn ‘ikkijkzoserieusdatjehetmewelmoetlatendoen’ gezicht trekt. Het is niet makkelijk de kleine Pluis van zijn voornemen te weerhouden.
Meneer pakt een stuk tuingereedschap van de stapel en probeert geheel eigenhandig het gras weg te halen waar een mini perkje komt. Zijn speelgoed ligt vergeten in een hoekje van de border, te wachten totdat de interesse is wedergekeerd. Dat kan nog lang wachten, want De Tuinopzichter is druk met belangrijkere zaken. De graszoden werken ook totaal niet mee...
‘Ik is wel een grote jongen, maar nog niet zo sterk mama...’ zegt de kleine grote man zelfbewust. Zijn zelfkennis en de toon waarop hij het zegt, raken me. Gelukkig kan mama hem uitstekend helpen. In een mum van tijd is dat mini stukje gazon verdwenen als sneeuw voor de zon. Het eindresultaat mag er zijn. Hard werken loont. Hoe klein je ook bent.
Fijn om weer in de tuin bezig te zijn. Zeker nu.
Geniet van je tuin, je balkon of het raam met het mooie groene uitzicht. In deze rare Corona tijd is groen belangrijker dan ooit. Het laat je leven. Voel je dat? Het maakt je blij. Kijk maar eens naar buiten. Zie je wel. Er zit een glimlach op je mond. Kijk maar wat langer naar buiten. Laat je verleiden door de appelbloesem, de prachtige bolletjes Japanse sierkers die overal staan te stralen, de blauwe luchten, het voorzichtige groen aan de bomen. Snuif eens diep. Ruik je dat ook? Wat een heerlijk frisse lucht. Koop bij de volgende boodschappenronde een bos vrolijk gekleurde lentebloeiers voor in de woonkamer en haal het buitengevoel binnen.
We maken er binnen gewoon het beste van. We komen hier weer uit en dan kunnen we sámen weer genieten van buiten. Blijf gezond en vergeet niet te genieten.