Bijna Winter

Mijmerend kijkt Moestuinhippie naar buiten, waar de zon zeldzaam mooi schijnt voor november. De dagen zijn kort en dat betekent weinig daglicht om in de tuin te zijn. Als ze tijd had liep ze nu in de moestuin, met slik aan haar laarzen. Om verder op te ruimen, de rucola water te geven en de bieten te oogsten. Maar ze heeft geen tijd, er moet gestudeerd worden. Volgende week geeft ze een presentatie op haar werk en wordt haar studie afgerond, daarna heeft ze haar moestuinleven weer terug. 

Aankomend weekend gaat de nachttemperatuur naar beneden en wordt vorst voorspelt. Het zal hier in Zeeland zo’n vaart nog niet lopen maar elders in het land heeft het ’s nachts al gevroren. Ze denkt aan de bieten die nog in de grond staan, en de spruitjes. Zouden die tegen vorst kunnen? Ze kweekte ze dit jaar voor het eerst. Is dat niet net als bij boerenkool, dat eerst de vorst er overheen moet om ze nog lekkerder te maken? Ze moet dat nog eens opzoeken, nieuwe groenten kweken is altijd leerzaam.

Ze kijkt uit naar het weekend. Natuurlijk zal dan ook de studie op tafel liggen maar ze gaat tijd maken om de zadenverzameling te ordenen. Overal in huis liggen zakjes en bakjes met zaden, zoveel dat haar lief deze week voorzichtig vroeg wanneer ze dat eens op ging ruimen. Ze mompelde iets van “eerst de studie” maar dacht beschaamd dat het nu wel eens tijd werd. En weet je wat? Ze geven natte sneeuw af aankomend weekend! Haar hart juicht. Zaadjes uitzoeken terwijl het buiten koud is en de sneeuw langs het raamt dwarrelt… Ze kan nu al genieten van het vooruitzicht. Laat maar komen die winter!